Komentarze nie są potwierdzone zakupem
Pochodzące z epoki baroku listy hetmana, a później króla Polski Jana III Sobieskiego do Marii Kazimiery d’Arquien, zajmują szczególne miejsce w historii polskiej literatury epistolarnej i polskiej literatury pięknej. Są one nie tylko świadectwem wielkiego uczucia łączącego kochającą się parę i dziejów ich niecodziennego związku. Wielka wartość dokumentalna listów wypływa z zawartych w nich opisach obyczajów szlacheckich panujących w ówczesnej Rzeczypospolitej, a także z osobistego sprawozdania króla z toczonych wojen i prowadzonej przez państwo polskie polityki. Większość listów pochodzi z lat 1665–1683. Były one najczęściej pisane w czasie rozstań z Marysieńką podczas wypraw militarnych dowodzonych przez Sobieskiego, między innymi kampanii wojennej w latach 1675–1676 czy odsieczy wiedeńskiej w 1683 roku. Ich autor – człowiek wykształcony, zaznajomiony z kulturą francuską – pisze listy interesujące również jako przykład wyrafinowanej sztuki epistolarnej.
Lektura dla szkół średnich
