Komentarze nie są potwierdzone zakupem
W drugiej części Feniksa, Oli i Maris nie przestają tańczyć w uczuciach, które do siebie żywią. Oddzieleni od siebie na poziomie fizycznym, emocjonalnym i geograficznym nie mogą o sobie zapomnieć, bo połączenia ich dusz nie sposób zerwać. Choć każde z nich musi stawić czoła własnym traumom, nieuświadomionym lękom i problemom, które trzeba rozwiązać tu i teraz, przemierzają tę drogę z godnością, krocząc ścieżką przeznaczenia. Czasem wydaje nam się, że coś nie ma prawa się zdarzyć, jest z góry skazane na porażkę – poddajemy się pod presją nacisków społecznych i rodzinnych. Bywa, że sami jesteśmy sobie wrogami, zamykając się, stawiając wewnętrzne mury, ograniczając rozwój własnej świadomości i horyzontów, bo inni obok są tak niezmiernie nieskomplikowani i płytcy, a więc i my nie możemy być „trudni”. Feniks jest historią o pokonywaniu murów i blokad, o burzeniu i przebijaniu ścian własnych ograniczeń. Bohaterowie niniejszej powieści mogą być ocenieni wielorako. Najprawdopodobniej pierwszym odruchem społeczeństwa byłaby krytyka za ich słabość i inność, za to, jakie problemy mają… Problemy ze sobą to coś wstydliwego tak bardzo, że lepiej o tym nie mówić. Ale nawet ci, którzy mienią się złotą zbroją siły i przebojowości, noszą bagaż. Nie wiesz o nich nic, bo skrywają swe traumy, jak skarby, których strzegą w obawie przed światem… w ciemności własnych umysłów, we wspomnieniach pełnych łez. Ci właśnie pozorni giganci, władający światem swoją charyzmą, pierwsi cię skrytykują, gdy ujawnisz swoje słabości, uznając, że nie można dostrzegać i pochylać się nad własnymi bliznami – lepiej udawać, że ich nie ma. Oli i Maris to zwycięzcy – ludzie, którzy stawili czoła niemożliwemu, którzy w chwilach największej słabości wznieśli się w niebo, dając swym duszom wolność. Aby to zrobić, trzeba mieć w sobie depozyt dobra i świadomości, nie należy się poddawać nawet wtedy, gdy czujesz, że nie ma już nic... Za rogiem może czekać to, o czym śnisz, kiedy dajesz sobie prawo do marzeń. Poznaj drogę Oli i Marisa do wolności, miłości i spełnienia, może cię zainspirują… bo, czy chcesz tego, czy nie, ich pierwiastki masz w sobie.
Niniejsza seria zawiera sceny seksualne, traumatyczne przeżycia psychiczne, porusza problemy z nałogami, pokazuje kliniczne stany psychiatryczne, przemoc, próby samobójcze i depresję.
Gama języka zastosowanego w utworze jest szeroka, mając zarówno charakter literacki, jak i przepełniony wulgaryzmami w zależności od uwarunkowań, w których poruszają się bohaterowie.
Opisy stanów psychicznych mogą wywołać niepokój, depresję i panikę u osób wrażliwych, bądź tych, które w przeszłości borykały się z problemami natury psychicznej, choć czytający wskazywali, że dla nich utwór ma także działanie terapeutyczne. Osoby wrażliwe jednak, powinny rozważyć rezygnację z tej pozycji. Książka zawiera informacje na temat zdrowia, które nie powinny zastępować porady lekarza ani też być traktowane jako konsultacja medyczna.
Autorka/wydawca nie ponosi żadnej odpowiedzialności za jakiekolwiek negatywne skutki dla zdrowia, mogące wystąpić w wyniku stosowania zaprezentowanych w książce metod oraz zachowania bohaterów. Autorka podkreśla, że w jej opinii trafna diagnoza wykwalifikowanego lekarza, pomoc farmakologiczna oraz terapia, powinny być ścieżką leczenia depresji, traumy oraz uzależnień.
